Tom Ford - Patchouli Absolu

Geleceğe Dönüş filmindeki “gelecek” olarak öngörülen yıla girmişken halen uçan arabalara, kuruma modu olan ceketlere veya 4 saniye içinde pişen kurutulmuş pizzaya sahip değiliz. Hoş sonuncunun hayatımızda girmediği isabetli olmuş. Her neyse… Bilimkurgu filmlerinde bahsedilen araç gereçler bir yana dursun, son yıllarda tasarlanan birçok ürün geçmişe duyulan özlemi yansıtıyor. Çok değil, bundan beş yıl önce, parfüm dünyasının devlerinden biri özel koleksiyonuna 70’lerden fırlama eski kafa bir paçuli parfümü ekleyecek deseler sanırım kimseye inandırıcı gelmezdi…

Çiçek destekli White Patchouli ve amber öncülüğündeki Purple Patchouli ile paçuliye olan hayranlığını dile getiren Tom Ford, Patchouli Absolu ile pazardaki referans paçuli yorumlarından biri olmaya adaylığını koymuş durumda. Tom Ford’un niş pazarlanan (serinin bir kısmı zincir parfümerilerde bile bulunabilirken “niş” demek tartışmaya açık!) Private Blend serisinin en son üyesi olan Patchouli Absolu’yu tasarlayan isim, serinin en popüler parfümlerinden olan Oud Wood’un da yaratıcısı Richard Herpin. Belli ki paçuliye doymayan Tom Ford, Richard Herpin’e “Öyle bir paçuli parfümü yap ki, kimse uzun süre paçuli parfümü tasarlamaya cesaret edemesin. Oud Wood’un sonlarındaki o büyüleyici odunsulardan da eklemeyi unutma!” tarzında bir istekle gelmiş.

Patchouli Absolu eski kafa paçuli kullanımına rağmen modern dokunuşlar taşıyan rafine bir tasarım. Paçuliyle açılıyor, odunsu notalar ve biraz da derinin hissedildiği serüveni yine paçuliyle sona eriyor. Çok mu farklı bir parfüm? Değil… Peki, nedir beni etkileyen? Patchouli Absolu her yönüyle paçuli aşığı birinin parfümü ve muhtemelen başka kimse için çekici gelecek bir yönü de yok! 

Kuru hissiyatına rağmen kullanımı oldukça kolay bir parfüm Patchouli Absolu. Belki guaiac ağacının huzur veren rayihasının en belirgin hissedildiği parfümlerden biri olduğundan, belki de eskiye dair anıları canlandıran bir zaman makinası olduğu için sevdim Patchouli Absolu’yu.

Patchouli Absolu’nun harmanında clearwood adı verilen paçuli yağının topraksı ve keskin hissiyatının arındırıldığı nispeten hafif paçuliden, kuru ve pudramsı hissiyat barındıran patchouli coeur’a kadar parfüm endüstrisinde paçuliye dair ne varsa kullanmış Richard Herpin. Ortaya da Private Blend’in en güçlü ve saldırgan üyelerinden biri çıkmış. İlk birkaç saat bağıra çağıra etrafta gezen Patchouli Absolu, nispeten durulsa da retro havasını kullanıcıya bütün gün hissettiriyor.

Patchouli Absolu, Chanel - Coromandel ya da Kilian - Straight to Heaven kadar zengin bir paçuli yorumu değil. Daha çok Profumum Roma - Patchouly ve Nishane – Múnegu (artık kıyaslamalara dâhil olabilen bir markamız var!) tarzında günümüz şartlarına adapte edilmiş bir paçuli yorumu. Ortamlardaki Givenchy - Gentleman’a benzetmelerineyse kulak bile asmayın. İki parfümün tek ortak noktası harmanlarında kullanılan paçuli notası. Aradaki fark ise taze sıkılmış portakal suyu ve portakal suyu konsantresi kadar…

Geride bıraktığımız yılın en etkileyici parfümleri arasında gördüğüm Patchouli Absolu, Private Blend koleksiyonunun genel karakteristiğinin aksine kitlelere hitap eden bir tasarım değil. Hatta muhtemelen patchouli yağı, patchouli coeur ve patchouli clearwood gibi hammaddelerle de kolaylıkla taklit edilebilecek bir parfüm. Ancak bunlara rağmen Patchouli Absolu’yu özel kılan; daha önce kimselerin denemediği, basit ve yoğun bir paçuli parfümü olması. Giriş, gelişme ve sonuç: Paçuli!

Tom Ford - Costa Azzurra

İlk saat, ilk cep telefonu, ilk araba, ilk gitar, hatta ilk parfüm… Başlangıçta en iyi örneklerine sahip olmasak bile, ilk tanıştığımız ürünlerin yeri hep ayrı olmuştur. Onları üreten markaya olan sempatimiz ve duygusal bağımız, rasyonel sınırların dışında bir yerdedir. Niş parfüm denince de Tom Ford Private Blend ve Creed’in yeri bende bambaşka… Ne de olsa ilk tanıştığım ve en çok vakit geçirdiğim parfümler bu iki eski dosttan çıkma…

Tobacco Vanille, Tuscan Leather ve Noir de Noir gibi çığır açan, büyük markaların bile taklit etmeye çalıştığı parfümleri yaratan önemli bir marka Tom Ford. Her ne kadar son yıllardaki büyüme stratejileri çerçevesinde, Private Blend'in zincir parfümerilerde bile satışa sunulup “niş” olma kavramını sorgulatmaya başlasalar da serinin kalitesi ve sektöre kattıkları tartışılmaz!

Tom Ford (Private Blend) ürün gamını dengede tutmayı başaran, her mevsim ve her koşul için parfümler üreten bir marka. Neroli Portofino ile başlattığı yaza uygun serinin iki yeni parfümünden biri olan Costa Azzura, uniseks olarak pazarlanıyor ve aynı Neroli Portofino gibi şeffaf mavi şişelerde satışa sunuluyor.

Baharatların eşlik ettiği deniz esintisiyle açılıyor Costa Azzurra. Harika bir yazlık parfüm başlangıcı… Ege kıyılarında hafif bir öğlen yemeği yerken dalgalar kıyıya vuruyor. O kadar ferah, o kadar leziz!

Yosundan gelen hafif burukluk, ana yemek öncesi yenen meze misali Costa Azzurra’nın zengin harmanındaki diğer notalara eşlik ediyor. Turunçgiller ve lavantanın da etkisiyle 90’lı yıllara göz kırpan yapıda ilerliyor parfüm.

Costa Azzurra cömertçe tasarlanmış parfüm. İçinde deniz hissiyatı, odunsu notalar, turunçgiller ve hatta yoğun olarak hissedilen sakız bile var. Ancak ortalara doğru bahsettiğim bu zenginlik, ayarı kaçmış bir şölen havasına bürünüyor. Mezelerle başlanan ziyafet, henüz ana yemek gelmeden tokluk hissiyatının bastırmasına neden oluyor… Ana yemek geldiğinde de doyuma ulaşan bünyeye deyim yerindeyse bir şeyler “fazla” gelmeye başlıyor. Harika başlangıcından sonra sıradan bir sucul parfüme dönüşmeye başlıyor Costa Azzurra.

Costa Azzurra’nın açıklanan resmi notalarında oud ve tütsü gibi riskli ve yoğun notalar yer alsa da bunları algılayabilmek mümkün değil. Belli ki koku piramidini fonksiyonellikten ziyade pazarlama adına zenginleştirmek için ne bulursa koymuş Private Blend’in yaratıcı ekibi… Keşke bu durum parfümü biraz daha etkili hale getirip bir işe yarasaymış, ama yok… Maalesef Costa Azzurra’nın fark edilirliği ortalamanın altında seyrediyor ve ilk saatin sonrasında tene oldukça yakın kalarak devam ediyor. Kalıcılığında büyük bir problem olmasa da bu kadar zengin harmana sahip bir kokunun fark edilirliğinin düşük olması hayal kırıklığına uğratıyor.

Güvenli bir yaz parfümü arayanlar için Costa Azzurra, mansiyon ödülü alabilecek bir alternatif. Ortaları ve sonları beni başı kadar etkilemese de hoş bir kompozisyon olduğunu söyleyebilirim. Uniseks kullanıma uygunluğu ve bunaltmayan tarzıyla da her ortama uyum sağlayan bir parfüme imza atmış Tom Ford.

Azure Lime yorumumda parfümün Private Blend’in karakteristik yapısına yakışmadığını yazmıştım. Costa Azzurra’yı da birkaç gömlek üstün, modifiyeli bir Azure Lime olarak nitelendirebilirim... Private Blend'in tasarımcı ekibi, sonraki denemelerinde fark edilirlik hadisesini de aşabilirse, serinin harika bir yazlık alternatife sahip olacağını düşünüyorum.

Tom Ford - Tobacco Vanille

Son üç yıldır niş parfüm dünyasının en çok konuşulan, tartışılan ve merak edilen parfümlerini araştırırsanız Tobacco Vanille ismine rastlama sıklığınız diğer parfümlerin çok daha ötesinde olacaktır.

Peki Tobacco Vanille hak ediyor mu bu kadar konu olmayı, zaman çalmayı? Bahsedilme sıklığını ve satış verilerini yatay ve dikey eksen değişkenleri olarak ele alırsak bu iki değişken arasında doğrusal bir ilişki olduğu varsayımı son derece doğal. Bu varsayım "Reklamın iyisi kötüsü olmaz" sözüyle de desteklenmiş durumda. Dolayısıyla TV gerçekten hakkında konuşulmaya değmeyecek bir koku olsaydı böyle bir başarı da yakalayamazdı.

Wow faktör hadisesinin sonuna kadar geçerli olduğu bir koku Tobacco Vanille. Öyle bir açılışı var ki, beğenilse de beğenilmese de mağazada sonrasında denenecek tüm kokular ile mutlaka kıyaslanır. Hele ki niş parfümlerle yeni tanışmış birinin TV'den giriş yapması beklentilerin yükselerek hayal kırıklığına dönüşmesinin hazin hikayesi olarak sonuçlanacaktır. 

Son derece kaliteli vişneli puro ve vanilyanın sıvılaştırılmış, harmanlanmış ve parfüm konstantrasyonuna dönüştürülmüş halinden bahsediyorum. Kaç kişinin ilgisini çekmez? Hem beğenmek için illa puro içmeye de gerek yok.

Öyle uzun uzun açılış, orta notalar ve son fazları anlatmaya gerek duymuyorum. Tobacco Vanille puro tütünü ve vanilya kokusu. Ne bekliyorsanız o... Sadece sonlara doğru puro tütünü etkisini kaybediyor ve geriye şahane bir vanilya kullanımı kalıyor. Hatta çoğu ortamda TV'nin son fazının değme vanilya parfümleriyle kartılaştırıldığına rastlanabilir. Kullandığınız zamanlarda "kim Captain Black içti?" sorusunu duymak son derece olağan.

Yapısı itibariyle çok yoğun ve saldırgan olduğundan kullanım esnasında doğru dozlanmasında fayda var. Aksi takdirde güzel kokmak isterken çevredekilerin nefretini kazanmak işten bile değil. Her ne kadar iki ana notasından birisi vanilya olsa da uniseks kullanıma uygun görmediğim, erkeğe yakışan bir koku Tobacco Vanille. Kalıcılık ve fark edilirlik? Olabilecek en iyilerden...

Ne designer tayfadan ne de nişlerden TV'e yakın bir kokuya rast gelmesem de 2013 çıkışlı Phaedon - Tabac Rogue isimli koku ile benzer oldukları ifade edilmekte. Bu yüzden bahsi geçen kokuyu da denemek için sabırsızlanıyorum.

Yoğun ve koyu harmanından dolayı kompleks parfümleri seven kitle tarafından takdir edilmese de bu hobiye gönül vermiş birinin hala denememişse mutlaka TV'yi denemesini öneririm. Ayrıca etrafınızdakilere fazlaca bahsetmeyin ki bir süre daha gizli silahımız olarak kalabilsin bu başyapıt ;)

Tom Ford - Noir de Noir

Arap esintili olmayan gül ve oud? Özledim. Resmen hasret kaldık... Satın alma gücü ve lükse düşkünlük denince Arap yarımadası fark atar, tur bindirir. Niş parfümler de değer bazlı fiyatlandırıldığından daya gitsin Arap Baharı'nı. Kırıp geçir hacıyağı ile büyüyen bir neslin burnunu... Artık adında rose ve oud olan parfüm denemek bile gelmiyor içimden. Allahtan Noir de Noir'de katlanabildiğim, hatta alıştığım bir gül kullanımı mevut.

Gül, vanilya ve oud Noir de Noir’in hakim notaları. Portakal çiçeği benzeri bir turunçgil notası başlangıçta güle eşlik ediyor. Her ne kadar resmi açıklanan notalarda yer almasa da derinden bir puro tütünü (aromasız) kokusu da gelmiyor değil. Bu da kesinlikle kokuya bir derinlik katıyor.

Uniseks parfümün gayet lüks ve elegant karşılığı Noir de Noir. İçindeki gül ne feminen ne de maskülen. Her iki cinsiyetin de rahatça kullanabileceği çok doğal bir gül kokusu. İçindeki vanilya, gorumand tarafa göz kırpan tatlığı beraberinde getiriyor. Özellikle sıcak havalarda ufak bir esintiyle çok hoş anlar yaşatabilecek günlük kullanıma çok uygun hafif bir koku. Fark edilirliği ortalama iken kalıcığı hiç de fena değil.

Kokunun genel karekteri itibariyle çok da göze çarpan bir havasının olmasını beklemek pek doğru değil. Private Blend'in en kompleks kokularından biri... Netteki yorumlar genelde fenimen olduğu doğrultusunda olsa da ben Noir de Noir’i tam ortada uniseks ve seksi bir koku olarak sınıflandırıyorum. Yine de erkek kullanımı için ortam ve hava sıcaklığı seçtiğini belirtmem gerekir.

Designer tayfadan örnek gösterecek olursak yine aynı Tom Ford'un Black Orchid'ine benzer bir tarafı yok değil ancak onun kadar bayık ve tatlı bir koku da değil. Black Orchid benim gözümde özel durum kokusu olarak sınıflanırken Noir de Noir daha çok günlük kullanıma uygun bir koku. Orta notalara doğru gül, öd ve vanilyaya hafif bir çikolatanın eşlik etmesi kokunun en büyük süprizi ve belki de en çok sevmemi sağlayan yanı. Drydown'da ise gül ve çok hafif vanilya kalıyor.

Özetle diğer Private Blend'ler kadar koyu olmayan ancak kalite hissiyatından kesinlikle ödün vermeyen, cinsiyeti olmayan gayet başarılı bir parfüm Noir de Noir.

Tom Ford - Azure Lime

Private Blend'in Creed Tribute parfümü Azure Lime. Elbet seven çok sever ama ben cidden böyle ferah turunçgildir, suculdur hiç haz etmiyorum. Private Blend gibi özgün kokuları olan bir koleksiyona sonradan eklenen (2010) Chanel Allure Homme cart curt edition tarzında bir kokuyu yakıştıramıyorum. Private Blend'in genel tarzını özümseyip bağrına basmış kullanıcıların da farklı düşünmeyeceği kanaatindeyim. 

Belki fazla psikolojik yaklaşıyorum ancak aynı kokuyu Creed etiketi ile koklasaydım muhtemelen bu tarz bir yorum yazmazdım çünkü Private Plend'in yeri bende bambaşka... Herneyse kokuya dönecek olursam "sıradan ferah turunçgil işte" yazıp kısa kesmek isterdim ama Tom Ford'a saygıdandır, biraz detaya inelim. Taze ve cidden doğal turunçgillerle açılış yapıyor koku. Designer tayfadaki turunçgil kullanımı gibi kalıcı olsun diye asidik tarzda değil, gayet dalından yeni kopmuş, organik. Bir süre sonra kendini bulup hafif odunsularla daha da smooth bir hal alıyor ve bu çizgide ilerliyor.

Drydown'a doğru odunsular kokuya iyice derinlik katıyor ve keşke genel karakteri de böyle olsaydı dedirtiyor. Kalıcılığı da fark edilirliği de ortalama. Bilirsiniz, turunçgil temalı kokuların genel handikabı fazla kalıcı olmamalarıdır. Bana göre Azure Lime'ın en güzel özelliği doğal turunçgil hissiyatını sonuna kadar uzun süre hissetmeniz. Bu anlamda gayet dengeli bir karışım hazırlandığını söyleyebilirim. Özetle Azure Lime genel olarak özel bir tarzı olmayan, fark yaratmayan, kararsız kalındığında güvenli işte diyip kullanılabilecek fazlaca esprisi olmayan bir koku.

Tom Ford - Oud Wood

Oud furyasının şimdiki kadar revaçta olmadığı bir zamanda çıkarıp da kokuya yazık ettiğini düşünen Tom Ford pazarlama departmanı, vakit kaybetmeden iki yeni oud isimli kokuyla birlikte eski dostumuz Oud Wood'u şişesini değiştirek piyasaya sürer. Ancak yine içine oud koymayı unuturlar...

Odunsularla yoğun ve güzel bir açılış yapıyor Oud Wood. Her ne kadar gayet doğal harmanlanmış etkileyici bir açılışı olsa da Oud Wood'dan oud notasını hissetmek yalnızca ilk birkaç dakikalığına, belli belirsiz olarak mümkün. Bu yüzden kaliteli oud yağı ya da yanık oud ağacı fanatikleri dikkatlerini başka kokulara yöneltebilir.

Bir süre sonra yavaş yavaş tatlımsı bir hissiyat devreye giriyor ama bunun resmi notalarda açıklanan vanilya olduğunu sanmıyorum. Hatta vanilya kokusu almıyorum desem yeridir. Oud Wood cidden ilginç bir parfüm. Yoğun ve koyu açılışın ardından yarım saat kırkbeş dakika sonra kabuğuna çekilen tene aşırı yakın kalan sadece "güzel" diyebileceğim bir kokuya dönüşüyor. Açıkcası böyle ortada kokuları Private Blend'in genel karakteristiğine yakıştıramıyorum.

Saf oud yağları dahil oud notası deneyimi iyi olan biri olark söyleyebilirim ki Oud Wood benim için sadece Wood... Güzel başlayan, ancak sonradan karakterini kaybeden inişli çıkışlı duyguların kokusu Oud Wood. Yoğun oud temalı kokular için Amouagelar, Kilian Pure Oud ya da Maison Francis Kurkdjian'ın Oud Mood serisi daha doğru bir durak olacaktır. Kısacası Oud Wood'un adına aldanıp da beklentiye girmek hayal kırıklığı yaratabilir. Designer tayfadan 2013 çıkışlı Versace Oud Noir'ı andırdığını söyleyebilirim ancak Oud Noir'deki oud kullanımı bile daha yoğun.

Kabul etmeliyim ki derinliği olan bir koku Oud Wood. Bana göre tam ortada, karakterini bulamamış ne feminen ne maskülen bir koku. Kalıcılığı çok da kötü değil ancak yine Private Blend'deki diğer silah arkadaşlarının baya gerisinde, tam pişmeden cepheye sürülmüş bir çaylak. 

Zengin harmanı ve ben buradayım diye bağırmayan tarzıyla kapalı ortamda, kokusuyla öne çıkmak istemeyip yakın mesafe elegant bir hava yaratmak isteyenler için uygun günlük bir koku.

Tom Ford - Tuscan Leather

Bazı gruplar vardır, yapılmayanı yapar ve yıllar sonra taklit edilmeye başlanır. Kimi taklitler tat verse de ilk olanı dinlemek her zaman daha keyifli olur. Tuscan Leather da modern deri artı süet kullanımının Pink Floyd'u.

Frambuazlı deri. Bu kokuyu anlatacak en iyi iki kelime... Ancak ilginçtir, ki Tuscan Leather’ın her kullanımında frambuaz hissedilmiyor. Tende ve kağıtta çok farklı duran parfümlerden. Kağıtta meyve desteği açıkça belli olurken tende zaman zaman sadece lüks bir deri kokusu olarak kalıyor koku.

Açılıştan, ortalardan ya da drydown’dan ayrı ayrı bahsetmeye gerek yok çünkü gayet lineer ilerleyen bir tema kokusu Tuscan Leather. Sadece garip bir şekilde (tersi beklenirken) frambuaz sonlara doğru açılıştan çok daha rahat hissediliyor. Zaman zaman da kokunun karakterini oluşturan safran devreye girerek ortamı yumuşatıyor. Açıkcası her gün kullanılabilecek bir koku değil. Alışılmışın çok dışında bir havası olduğu için hem kullanıcı hem de kıyafet seçen tayfadan. “Burası parfüm kokuyor” dan ziyade “burada ilginç bir koku var” tarzında tepkiler toplayan, kimsenin parfüm kokusu olduğunu konduramadığı cesur bir karışım. TL’nin kalıcılığı çok çok iyiyken fark edilirliği ilk 1-2 saatten sonra ciddi oranda düşüyor ve tene yakın kalıyor.

Designer tayfadan bununla yakından uzaktan alakalı bir kokuya rastlamamışken aynı tarz deri kullanımına sahip birbirine çok benzeyen 3 tane daha niche koku sayabilmem şaşırtıcı. Karşılaştırmalı gidersek;

Clive Christian C: Tuscan Leather’ın tamamen aynı deri kullanımına sahip, frambuazın olmadığı ancak çok daha zengin baharatlarla desteklenmiş, içeriğinde kullanılan her baharatın fiyatına yansıtıldığı köşklerde, konaklarda büyüyen kardeşi.

Montale Aoud Leather: TL’nin yıllardır aradığı, ailesiyle küçükken yaptığı Arabistan seyahatinde oud havuzunda oyuna daldığı için unutulan, Pierre isimli hayırsever sayesinde Fransa’da eğitimini tamamlamış saldırgan ve kalıcılık kavramını baştan yazan kardeşi.

Parfums de Marly Godolphin: Aoud Leather ile Facebook’ta tanışıp beraber Tuscan Leather’cılık oynamak isteyen ama yanlış temellerden dolayı kalıcılığı tutturamayan özenti genç.

Bu saydığım üç parfümün de Tuscan Leather’dan sonra çıktığını göz önünde bulundurursak, TL’deki deri kullanımının deyim yerindeyse çığır açan nitelikte lüks ve kaliteli olduğu sonucuna rahatlıkla varılabilir. Hatta Tuscan Leather'ın halen taklit edilmekten vazgeçilmediğini, 2012 çıkışlı Byredo - Black Saffron ve 2013 yılında Yves Saint Laurent'in özel serisine ait Noble Leather isimli kokuların da TL özentisi olduğunu belirtmekte fayda görüyorum. 

Özetle 2000’li yılların sonunda çıkmasına rağmen şimdiden referans olan Private Blend’in ağır toplarından biri Tuscan Leather.

Tom Ford - Italian Cypress

Özel koleksiyon yapılır da eski kafa maskulen severler unutulur mu? Unutulursa pazar bölümlendirmesinde ciddi bir hata yapılmış demektir. Neyse ki Tom Ford bu hususu es geçmeyecek kadar tecrübeli ve başarılı.

Italian Cypress için ilk sıkıldığında klasik erkek kokularını andırıyor diyenleri duyar gibiyim. Ne yalan söyleyeyim, bana öyle gelmişti. Üst ve orta notalarda yılların vazgeçilmez klasiği Polo Green'i bir hayli andırıyor ancak Polo'daki rahatsızlık veren lastiğmsi deri notasının alınmış, daha smooth ve ham hali Italian Cypress. İyi eğitimli ancak kökenini inkar etmeyen klas bir beyefendi. Yıllar içinde Polo Green'i sevmeye çalışan ancak onu iten bir şeyler bulan insanlar Italian Cypress'ten gayet hoşlanabilir. 

Gayet yerinde bir koyuluğu olan, ağırlığını hissettiren bir koku. Kalıcılığı Private Blend’lerin büyük çoğunluğu gibi çok çok iyi ancak tene biraz yakın kalarak beyefendi edasından ödün vermiyor. Zaman zaman herbal bir hissiyat da vermiyor değil Italian Cypress. Unisex diye pazarlanmasına rağmen kesinlikle bir erkek parfümü. Koyu karakterli olduğundan yoğun kullanımda bunaltıcı olabilir.

Italian Cypress’in orta notaları gerçekten çok iyi. Alışıldığından mı yoksa gerçekten farklılaştığından mı bilmiyorum, ilk sıkıldığında yoğun olarak algılanan maskülen hava gayet dengeli, yumuşak bir hal alıyor. Private Blend'lerin büyük çoğunluğunun minimalistik ve basit yapıları var. Çoğunluğu fazla değişim göstermeyen lineer, yoğun, çiğ ve kalın (bold) kokular. Aynı zamanda çok da doğal içeriklere sahipler. Bazılarının andırdığı başka parfümler olsa da kaliteleri ile eşsizler. Ayrıca yine büyük çoğunluğunun belirli 1-2 notası var ve her daim onlar hissediliyor.

Başta da bahsettiğim gibi IC’nin en çok benzeştiği koku Polo Green. Ortamlarda Halston Z-14’e de çok benzediği gibi yorumlar yer alsa da Halston’u denemediğimden yorum yapamıyorum ancak düz mantıkla kalite bakımından kıyaslanamaz olduklarına şüphem yok.

Italian Cypress her ne kadar modern yaklaşımla hazırlanmamış bir parfüm de erkek parfümleri için referans noktasında duran, özellikle geleneksel maskülen meraklıları için başyapıt seviyesinde harika bir parfüm. Creed adı altında pazarlansaydı muhtemelen best seller niche’lerden biri olurdu ancak Private Blend’de çok farklı ve dikkat çekici kokular olduğundan diğerlerine oranla nispeten geride kalıyor.

Tom Ford - Amber Absolute

Tom Ford son yıllarda Creed, Bond No 9 ve Kilian ile pazarlama departmanlarını en başarılı bulduğum firmalardan. Gucci'yi batmaktan kurtaran dahi tasarımcı Tom Ford; kendi markasını yaratma fikrinden hemen sonra 2007 yılında parfüm severlerin çok büyük ilgisini toplayan, tartışma ortamlarına damgasını vuran, Amerikan kökenli bir markadan beklenmeyecek bir seri olan Private Blend'i piyasaya sürdü. Her ne kadar parfüm dediğin "Fransız", en kötü "İtalyan" kökenlidir anlayışını benimseyen tutucu taraf burun bükse de niche parfüm kategorisinde Private Blend'in yarattığı etkiyi yaratabilen ABD kökenli bir parfüm evine henüz rastlanmadı.

Tüm Private Blend serisi kokular, belli birkaç nota üzerine yoğunlaşmış çiğ harmanlar. Amber Absolute’un de ana notaları amber ve tütsü. İkisi de açılıştan itibaren gayet net hissediliyor. Amber yorumu modern olmaktan uzak, Serge Lutens Ambre Sultan’a saygı duruşu niteliğinde. Tütsü ise Amouage’ları kıskandıracak kadar yoğun ve kaliteli. Fark edilirlik ve kalıcılık “gayet iyi” söz öbeğini yetersiz bırakacak seviyede. Amber notasının bazı parfümlerin kalıcılığını arttırmak için kullanıldığı düşünülürse amber temalı bir parfümün ne kadar kalıcı olabileceğini siz düşünün. Nasıl turunçgiller doğal kullanıldığında uçucu oluyorsa amber de tam tersine fazlaca yontulmazsa bir o kadar acımasız.

Orta notalara doğru geçildiğinde ki bu neredeyse iki saatten fazla sürüyor, kokunun keskinliği geri çekiliyor ve vanilyanın da devreye girmesiyle gayet yerinde tatlı, seksi bir hal alıyor. Her ne kadar aynı yapıda ilerlemeseler de yazının başında bahsettiğim gibi amber kullanımı Ambre Sultan’ı andırmakta. Designer tayfadan ise benzer bir koku bilmiyorum. Amber Absoulute Private Blend'in artık üretilmeyen kokularından olsa da çoğu satış noktasında halen bulunabilmekte. Ayrıca Private Blend'in son üyelerinden Tobacco Oud ile ciddi bir benzerliğe sahip olduğunu söylemem gerekir. Hatta Tobacco Oud için durulmuş Amber Absolute desem yanlış olmaz.

Kokunun en büyük dezavantajı herkes tarafından sevilemeyecek keskin bir özelliğinin olması. Bu sebepten günlük kullanıma pek de uygun değil. Tüm Private Blend'ler gibi uniseks olarak sınıflandırılsa da ciddi ciddi kadın ve erkekte düşündüğümde hangisine daha yakın olduğunu kestiremediğim parfümlerden.